Сетра автобус википедия: Двухэтажный автобус — Википедия

W 1893 г. Karl Käßbohrer założył w Ulm zakład produkujący powozy. Cztery lata póniej wyprodukowano w nim pierwszy wóz pomostowy, a w 1907 r. zmieniono nazwę zakładu na «Wagenfabrik Kässbohrer» (niem. Fabryka powozów Kässbohrer ). Cztery lata później nazwę ponownie zmieniono na «Erste Ulmer Karosseriefabrik Karl Kässbohrer» (niem. Pierwsza ulmeńska fabryka nadwozi Karl Kässbohrer ). Zakład Kässbohrera, pomimo istniejącej ówcześnie dużej konkurencji, głównie ze strony warsztatów ze Stuttgartu i Monachium, rozwijał się i zaczął specjekiókzówka.W latach 90. XIX в. Karl Kässbohrer zaprojektował pierwszy omnibus konny, który mógł pomieścić do 18 pasażerów i był ciągnięty przez dwie pary koni. Wykorzystywano go głównie do wożenia wycieczek po Ulm. W 1907 г. powstał pierwszy samobieżny omnibus z silnikiem spalinowym na zlecenie browaru z Ulm. W dni powszednie służył on do przewozubeczek z piwem, natomiast w niedziele na rozkładanych tapicerowanych siedzeniach przewoził pasaerów. Podróżnych przed deszczem chronił dach z płótna eglarskiego.Trzy lata póniej Karl Kässbohrer uzyskał патент на produkcję nadwozi dwufunkcyjnych omnibusów Towarowo-pasażerskich. W latach 20. XX w., Ze względu na kryzys po I wojnie światowej, spadło zapotrzebowanie na produkcję pojazdów ciężarowych, co osłabiło konkurencję zakładu na kryzys po I wojnie światowej, spadło zapotrzebowanie na produkcję pojazdów ciężarowych, co osłabiło konkurencję zakładu kässnzyzówiós, umn Jako podstawę do budowy omnibusów wykorzystywano podwozia samochodów ciężarowych, a zabudowę nadwozia wykonywano z drewna. W tym samym okresie do przedsiębiorstwa dołączył syn Karla Kässbohrera, Otto ^{[1] [2]} .

Pod koniec lat 20. XX w. zrezygnowano zupełnie z produkcji powozów na rzecz nadwozi samochodów osobowych, ciężarowych i omnibusów z własnym napędem spalinowym. W 1928 г. zakład Kässbohrera przejął inny warsztat zajmujący się produkcj nadwozi w Ulm — «Karosseriefabrik Neuer & Thieme», co umożliwiło dalszy rozwój w zakresie produkcji nadwoziw. W kolejnym roku zaprezentowano innowacyjny autobus widokowy z w całości przeszklonym dachem. W latach 30. rozwinięto ideę tzw. autobusów «kombi», czyli połączenia konstrukcji omnibusu z pojazdem ciężarowym.Dzięki innowacyjnej konstrukcji Kässbohrera na bazie podwozia MAN w ciągu kilku minut z autobusu mieszczącego 30 osób można było zrobić w pełni funkcjonalny samochód ciarowy. W 1935 г. zaprezentowano pierwszy autokar na bazie podwozia MAN z opływowym nadwoziem, przystosowany do rozwijania większych prędkości na rozrastającej się sieci autostrad. W tym samym roku zaprezentowano także pierwszy autobus siodłowy produkcji Kässbohrer. Konstrukcja napędzana silnikiem Mercedes-Benz mierzyła 18,7 m i mogła przewieźć naraz do 170 pasaerów.Podobne konstrukcje o pojemności 80–100 osób zyskały pod koniec lat 30. XX w. dużą popularność. W latach 30. w zakładzie zaczęły powstawać też coraz bardziej luksusowe autobusy — wyposażano je m.in. w WC, regulowane fotele z funkcją rozkładania, lodówkę, bar pokładowy, radio, lampki do czytania, czy też garderobę ^{[1] [2]} .

• Budynek, w którym znajdował się pierwszy warsztat Kässbohrer, a obecnie mieści się w nim muzeum marki Setra

W 1950 г.Otto Kässbohrer i jego główny inżynier Georg Wahl rozpoczęli prace nad zupełnie nową konstrukcją autobusu, który nie byłby zabudową podwozia zewnętrznego producenta, lecz stanośń Prace nad pierwszym na świecie integralnym modelem autobusu zakończyły się w 1951 r. Nazwano go Setra S 8 od niemieckiego słowa Se lbst tra gend («samonośny»). Autobus wyróżniał się także nowoczesnym, opływowym kształtem z wieloma przeszkleniami. Innowacyjna konstrukcja pozwoliła na umieszczenie jednostki napędowej z tyłu i przeniesienie napędu na tylną oś, co z kolei przełożyło się na mniejszą masę własną pojazdu.Pod pokładem umieszczono większą niż w dotychczasowych modelach przestrzeń bagażową. Rama autobusu zapewniała większe bezpieczeństwo, niż miało to miejsce w przypadku poprzednich konstrukcji. Модель S 8 заблокирована по разным ценам на таргач IAA в 1951 г. W 1955 г. na Międzynarodowym Salonie Samochodowym w Genewie przedsiębiorstwo Kässbohrera zaprezentowało kompaktowy model autobusu z nadwoziem samonośnym o długości 6,7 m nazkswany S 6. Zewnętrésiębiorstwo kässbohrera zaprezentowało kompaktowy model autobusu z nadwoziem samonośnym o długości 6,7 m nazkswany S 6. Zewnętrésiętrzano zzyzný zzyšWykorzystano także zawieszenie niezależne z obiema osiami wahliwymi, co znacząco podniosło komfort jazdy ^{[1] [2] [3]} .

W 1956 г. Kässbohrer dostarczył pierwsze autobusy na rynek USA. Специальная конструкция, названная «Golden Eagle», проложенная по континентальным тропам. Dalekobiene autobusy przegubowe mierzyły 18,3 m, a we wnętrzu zamontowano wiele innowacyjnych rozwizań, czyniących podróż na długich dystansach komfortową. Zakłady Kässbohrer szybko przerzuciły się na produkcję jedynie konstrukcji samonośnych.На подставие модели S 8 и S 6 w 1959 г. zaprezentowano pełną serię sześciu autobusów z nadwoziem samonośnym oznaczaną jako seria 10. Obejmowała ona modele od S 6 do S 15 or rónych długościach oraz wersjach wyposaneskie przejodiejniej — másnázní. Oprócz tego na rynek wprowadzono model międzymiastowy model ST 110 oraz pierwszy w Europie autobus przegubowy SG 165. Do 1975 r., Kiedy zakończono produkcję modeli serii S 10, wyprodukowano 7,5 tys. autobusów Setra ^{[1] [2] [3]} .

• Prototypowa Setra S 8, rok prod. 1951 г.

• Setra S 6, прод. 1956 г.

• Золотой Орел, рок прод. 1958 г.

• Setra S 11, прод. 1958 г.

W 1963 г. Kässbohrer zaprezentował nowy model autobusu miejskiego i międzymiastowego S 125 jako następcę Setry ST 110. Z modelu S 125 zaczerpnięto wiele rozwiązań technicznych przy pracach nad tzw.autobusem standardowym VÖV. W 1967 г. миала миейше колейна пжеломова для продукта премьера. Pokazano wówczas składającą się początkowo z 5 typów autokarów serię 100, która w dalszym czasie została rozszerzona do 22 rónych typów i wersji autobusów. Seria 100 wyróżniała się przede wszystkim bardziej kanciastą w stosunku do poprzedników stylistyką, a także nowymi rozwiązaniami technicznymi, takimi jak zoptymalizowane resory piroweznýzapezape.Do czasu zakończenia ich produkcji, wyprodukowano ponad 12 tys. autobusów Setra serii 100 ^{[1] [2] [3]} .

W 1973 г. na Międzynarodowym Salonie Samochodowym w Genewie zaprezentowano pierwszy model z nadchodzącej kolejnej odsłony autokarów Setra — модель S 200. Nowy model wyróżniał się przede wszystkim wysokośłónócí Dzięki temu pod podłog znalazło się dużo więcej przestrzeni bagażowej, a także toaleta pod pokładem.Trzyosiowy autokar napędzany był umieszczonym z tyłu silnikiem Mercedes-Benz. Pełna premiera serii 200 nastąpiła w 1976 r., Na 25-lecie istnienia marki Setra. Zaprezentowano 6 моделей: S 211 H, S 212 H, S 213 H i S 215 H o wysokości 3,09 m oraz S 213 HD i S 215 HD mierzące 3,34 m. W tym samym roku fabrykę w Ulm opuścił 20 000. автобус Setra. W ramach serii 200 zaprezentowano także dwa innowacyjne autobusy podmiejskie: S 215 NR i S 217 NR. Były to pierwsze w Europie niskopodłogowe autobusy przeznaczone dla ruchu lokalnego ^{[1] [2] [3]} .

Jednocześnie rosło zapotrzebowanie na autokary turystyczne o większej pojemności. W 1979 г. biuro konstrukcyjne Kässbohrera opracowało prototypowy model przegubowego autokaru wysokopokładowego SG 221 HDS. Ze względu na uwarunkowania prawne, nie mógłby się on poruszać po drogach wielu państw Europy, stąd jego produkcja zakończyła się na prototypie. Póniej na podstawie tego modelu powstały dwa typy S 215 HDS i S 216 HDS wyróżniające się umieszczonym nisko nad jezdnią kokievem or podwyższonym wysokim pokładem w przestrzeni.W 1981 г. Setra przedstawiła pierwszy модель dwupokładowy — S 228 DT. Autokar miał wysokość 4 m, a jego cechą charakterystyczną była nowa, opływowa bryła nadwozia, bez zwiększających opór powietrza nadbudówek. На оборудовании для автобусов umożliwiał podróż 89 особом. W 1989 г. wprowadzono zmiany konstrukcyjne w tym modelu — zastosowano nowy silnik Mercedes-Benz o mocy 492 KM. Był to najmocniejszy silnik, jaki do tej pory kiedykolwiek zamontowano w autobusie. S 228 DT стал się jednym z najpopularniejszych modeli w ofercie producenta, a w okresie jego produkcji, tzn.w latach 1982–1993 powstały 1104 egzemplarze ^{[1] [4] [5]} . W 1984 г. Kässbohrer stał się pierwszym produktntem pojazdów w Europie, który we wszystkich swoich swoich produktach seryjnie montował ABS ^[2] .

Począwszy od serii 200, modelom autobusów Setra, oprócz oznaczeń typów (zob. Sekcja Schemat nazewnictwa modeli), nadawano nazwy handlowe. Modele Regionalne и Miejskie nazywano «Setra Communal» и «Setra Regional», автобусы до komunikacji międzymiastowej и turystycznej na krótkich dystansach (tzw.«Kombibus») — «Setra Rational», автокары туристические «Setra International» или «Setra Royal», пентровы модель S 228 DT — «Setra Imperial» ^[2] .

• Nowe Setry SG 180, rok prod. 1979 г.

• Setra S 140 ES, прод. (?)

• Setra S215 HD, прод. 1986 г.

• Setra S 216 HDS wersji dla ruchu lewostronnego

W 1991 г.miała miejsce premiera trzech nowych modeli Setry serii 300: wysokopokładowych S 309 HD i S 315 HD или podwyższonego wysokopokładowego modelu S 315 HDH. Autobusy wyróżniały się ergonomicznym miejscem pracy kierowcy z niespotykaną dotąd widocznością, dużą ilością przeszkleń, nowoczesną bryłą z charakterystycznym słupznykiezónskémós «B» или «B». Autobusy wyposażono także w nowsze systemy klimatyzacji i ogrzewania. W autobusach standardowym wyposaeniem był ABS / ASR i tempomat.Jako jednostki napędowe wykorzystywano silniki Mercedes-Benz spełniające normy emisji spalin Euro 1. Model S 315 HD został wyróżniony tytułem «Autobus Roku 1992». W 1993 г. do serii 300 dołączył nowy model piętrowy S 321 DT, nawiązujący stylistycznie do pozostałych autokarów serii 300. Rok później na targach IAA Setra zaprezentowała kolejne modele z seracózózówka zažný kórazón 315 UL i S 315 H. Niedługo póniej oferta Regionalnych autobusów Setra rozszerzyła się o autobus klasy midi S 313 UL или przegubowy SG 321 UL ^{[1] [3] [2]} .

Po premierze modeli serii 300, ze względu na duże wydatki pieniężne na ich opracowanie, a także kryzys na rynku autokarów turystycznych oraz rosnącą konkurencęčęć Ostatecznie zadecydowano o włączeniu Karl Kässbohrer Fahrzeugwerke GmbH do koncernu Mercedes-Benz AG. 14 лютего 1995 г. uzyskano zgodę od Unii Europejskiej na połączenie obu spółek. W związku z połączeniem sektora autobusowego Mercedesa oraz Kässbohrera, powołano spółkę EvoBus GmbH, która zajęła się produkcją i sprzeda autobusów i autokarów obu marek [6

Zaprezentowany w 1995 r. новая модель niskopodłogowy S 315 NF wybrano rok później «Autobusem Roku». Ze względu na spadek sprzedaży autokarów klasy «premium», zadecydowano o wprowadzeniu przez producenta na rynek autokarów klasy ekonomicznej, o nieco niższym standardzie niż modele HD i HDH, niecz taks. Pierwszym takim modelem był zaprezentowany w 1996 r. S 315 GT-HD. Wprowadzono wówczas podział wszystkich modeli na trzy klasy: obejmującą luksusowe modele autokarów HD, HDH и DT TopClass; общий автомобильный класс экономических моделей GT и GT-HD ComfortClass или общий доступ к комуникации międzymiastowej, региональной и моей модели H, UL и NF MultiClass.W 1997 г. zaprezentowano pierwszy na rynku model Regionalny o długości 15 m — S 319 UL или jego niskopodłogowy odpowiednik S 319 NF. W tym самым roku rozszerzono także ofertę autokarów TopClass или новая модель trzyosiowe: S 315 HDH-3 или S 317 HDH-3. W 1999 г. Запрещентовано натомиаст модель S 317 GT-HD или S 319 GT-HD ^[2] . Łącznie powstało 15 моделей серии 300 ^[1] .

W 2001 г., 10 lat po premierze TopClass 300, odbyła się premiera kolejnej odsłony tej klasy. Wzornictwo autobusów unowocześniono, nadano mu większej lekkości, wprowadzono charakterystyczną chromowaną linię «La Linea» zaczynającą się w okolicy słupka «B» i biegnąc. Zmiany objęły także wnętrze pojazdu oraz jednostkę napędową. Autobusy serii 400 wyposażano w ABS, ASR, EBS, BA i ESP, a niektóre także w systemy ART i SPA. Początkowo TopClass представляет собой модели S 411 HD, S 415 HD (выбранный «Autokarem Roku 2002»), S 415 HDH, S 416 HDH и S 417 HDH ​​ ^{[1] [2] [3]} .W 2002 г. zaprezentowano nowy model S 431 DT, który zastąpił S 328 DT. Dzięki zwiększeniu unijnych limitów dotyczących maksymalnych wymiarów autobusów, możliwe było skonstruowanie pojazdu o długości 14,28 m, wysokości 4,0 i szerokości 2,55 pakładry mosky, 90]. . Nowy S 431 DT отменяет такое значение zmienioną konstrukcję ramy autobusu w stosunku do poprzedników, co zapewniało większą odporność na skręcanie ^[5] .

Вт 2004 г. odbyła się prezentacja modeli ComfortClass serii 400. Pojazdy tej klasy otrzymały nowy, lżejszy design z wyróżniającą je srebrną linią wzdłuż dolnej krawędzi okien orrazrazupło Na ComfortClass 400 предлагает się dużo szersza oferta rónych wersji w stosunku do poprzedniej serii: dostępne były dwie długości modeli GT oraz cztery GT-HD, przy czym S 416 GT-HD był mołowy jako 2- zwiększeniu limitów nacisku na oś wielu krajach Europy.W 2005 г. pokazano natomiast nową odsłonę wysokopokładowych autobusów Setra MultiClass 400. Nowością były dwie dostępne wersje autobusów UL — „liniowa” obejmująca płaską ścianę przednią wygodniejszymi fotelami, czy też indywidualnym oświetleniem i nawiewem. Rok później do offerty dołączyły dwa niskopodłogowe modele S 415 NF i S 416 NF ^[2] . Pierwszy z nich został wyróżniony tytułem «Autobus Roku 2009» ^[7] .W serii 400 zrezygnowano z produkcji autobusów przegubowych. W 2010 г. zaprezentowano wysokopodłogowe typy S 415 H i S 416 H ^[2] .

Производство моделей TopClass и ComfortClass серии 400 (z wyjątkiem modelu S 431 DT) на рынке европейских законов с 2014 г. wraz z wprowadzeniem normy emisji spalin Euro 6. Do tego czasu wyprodukowano ponad 6,5 тыс. autokarów ComfortClass 400 и понад 7,4 тыс. TopClass 400, przy czym samego modelu S 431 DT do tamtej pory wyprodukowano ponad 1000 sztuk ^[1] .По 2014 г. w produkcji pozostał piętrowy model, który przeszedł znaczne zmiany w konstrukcji, wyposażeniu oraz jednostce napędowej. W związku z uwolnieniem rynku międzymiastowych przewozów autokarowych w Niemczech, znacząco wzrosło zapotrzebowanie na autokary piętrowe, co przyczyniło się térzedrowe 90 [5] Kontynuowano także produkcję MultiClass 400 przystosowanej do nowych norm emisji spalin. W 2013 г. rozszerzono ją o ekonomiczne modelle «business» — S 415 UL business i S 416 UL business ^[8] .W 2014 г. zaprezentowano natomiast dwa niskowejściowe modele S 415 LE business or S 416 LE business, które zastąpiły odpowiadające im model NF ^[9] . Rok później zaprezentowano model S 418 LE business ^[1] .

Вт 2012 г. na targach IAA w Hanowerze zadebiutowały pierwsze trzy model Setra Comfort Class serii 500: S 515 HD, S 516 HD / 2 or S 517 HD, кто застопил однопользовательские модели GT-HD серии 400 ^[1] .Seryjna produkcja tych autobusów rozpoczęła się w lutym kolejnego roku ^[10] . W nowych autobusach wprowadzono nowocześniejsze silniki spełniające normy emisji spalin Euro 6. Mocno zmieniono stylistykę autobusu, wprowadzając bardziej aerodynamiczną bryłę pojazdu, a takżze pojazdu pójazdu, a także pojazdu pójazdu, a take pojazne p. Autokar Setra S 515 HD имеет название «Autokar Roku 2014» ^[11] . W 2014 г. Rodzinę Comfort Class 500 предлагает новую модель: «клубная» модель S 511 HD или длина 10,47 м, нижняя часть модели S 519 HD или две другие версии: S 515 MD и S 516 MD zastęlepuj. 9] .

Вт 2013 г. zaprezentowano trzy modele wchodzące w skład Top Class serii 500. Są to trzyosiowe podwyższone autokary wysokopokładowe S 515 HDH, S 516 HDH и S 517 HDH. Autokary te również wyposażono w jednostki napędowe spełniające normę emisji spalin Euro 6. Autokary wyposażono także w szereg systemów bezpieczeństwa. Zmieniono stylistykę zewnętrzną pojazdów, poprawiając Paratry Aerodynamiczne. Zmieniono także m.in. przednią i tylną ścianę pojazdów oraz nadano nowy wygląd srebrnej linii ciągnącej się wzdłuż dachu pojazdów.Pierwsze Setry Top Class 500 zjechały z linii montaowej w pierwszej połowie 2014 r ^{[12] [13]} . W 2017 г. miała miejsce premiera czwartego modelu Top Class 500 — piętrowej Setry S 531 DT. Nowy model został przedłużony o 140 мм w stosunku do poprzednika, zmieniono także jego design na nawiązujący do pozostałych modeli serii 500. Wykorzystano jednakże ts sam jednostkę sapędow8 43, co.

Oznaczenia wszystkich modeli autobusów Setra, począwszy od modelu S 8, nadawane są według klucza i określają długość pojazdu oraz typ nadwozia. W serii 10 numer oznaczał maksymalną liczbę rzędów siedzeń, a co za tym idzie — długość autobusu. Przykładowo, Setra S 10 miała maksymalnie 10 rzędów foteli ^[3] . W modelach miejskich i podmiejskich liczba oznaczała natomiast maksymalną liczbę pasaerów — np. miejski model S 125 mógł zabrać na pkład maksymalnie 125 osób ^[2] .W oznaczeniach autokarów serii 100 do liczby rzędów siedzeń dodawano na końcu 0, np. S 130 — 13 rzędów. Po wprowadzeniu serii 200 ponownie zmieniono system nadawania modelom oznaczeń. Pierwsza cyfra oznaczała serię, natomiast dwie kolejne liczbę rzędów foteli, przy czym po nich znajdowało się oznaczenie litterowe oznaczające typ nadwozia. Taki schemat oznaczeń, z kilkoma wyjątkami, nie uległ już zmianie i jest nadal stosowany. Litery w oznaczeniu modelu oznaczają ^{[2] [3]} :

• G по литературе S, np.SG 221 UL ( Gelenkbus ) — автобус przegubowy,
• NR ( Niederflur Rational ) — niskopodłogowy z rodziny Setra Rational (zob. Sekcja Seria 200),
• SL ( Stadtlinienbus ) — автобус miejski,
• NC ( Niederflur Stadtlinienbus ) — niskopodłogowy autobus miejski,
• NF ( Niederflur ) — niskopodłogowy,
• LE Business ( Low Entry Business ) — niskowejściowy z serii business ,
• UL ( Überlandlinienbus ) — międzymiastowy autobus liniowy,
• H ( Hochbodenbauweise ) — wysokopodłogowy (bez nadkoli w przestrzeni pasaerskiej),
• GT ( Grand Tourisme ) — autokar średniopokładowy,
• MD ( Mitteldecker ) — Средниопокладовы,
• GT-HD ( Grand Tourisme Hochdecker ) — Высокопокладовы,
• HD ( Hochdecker ) — Высокопокладовы,
• HDH ( Hochdecker hoch ) — wysokopokładowy podwyższony,
• HDS ( Superhochdecker ) — wysokopokładowy podwyższony z przednim wejściem i stanowiskiem kierowcy na dolnym pokładzie,
• DT ( Doppelstock-Touristikbus ) — автокар двупокладовый.

Ульм [едитуй | эдитуй код]

Początkowo wszystkie autobusy Kässbohrer powstawały w zakładzie w Ulm.Zakład rozrastał się wraz z rozwojem przedsiębiorstwa i funkcjonował do lat 90. XX wieku do końca produkcji autobusów serii 200 ^[2] .

Линьи-ан-Барруа [edytuj | эдитуй код]

W 1980 r., W związku z planami rozszerzenia produkcji autobusów на rynki francuski, szwajcarski oraz hiszpański, Setra rozpoczęła produkcję autobusów we francuskim Ligny-en-Barrois. Od tego czasu w fabryce powstało ponad 10 tys. autobusów и autokarów marki Setra.Po przejęciu przedsiębiorstwa przez koncern Daimler, zmieniono profil działalności zakładu w Ligny-en-Barrois. Powstają w nim minibusy Mercedes-Benz или автобусы miejskie Mercedes на rynki krajów Europy Zachodniej, главная модель O530 Citaro ^[2] .

Ной-Ульм [едитуй | эдитуй код]

W 1982 przedsiębiorstwo zakupiło teren o powierzchni 250 тыс. m² w rejonie Neu-Ulm z myślą o budowie nowoczesnej fabryki autobusów. W 1989 na nowym terenie otwarto magazine części, a w 1992 w zakładzie rozpoczęto produkcję nowej serii 300 ^[2] .Obecnie powierzchnia zakładu wynosi 640 tys. м², z czego zabudowana 216 тыс. м². W Neu-Ulm знайдуе się także fabryka siedzeń do wszystkich autobusów и autokarów Mercedes-Benz и Setra. До 2012 года заключено количество денег 52 тыс. autobusów и ponad 3 млн. foteli do autobusów ^[15] . Roczna produkcja w zakładzie w Ulm wynosi ponad 2 tys. sztuk (2,7 тыс. в 2016, 2 тыс. в 2017) ^[16] . Zakład w Neu-Ulm zatrudnia około 3600 osób (stan na 2014 r.) ^[17] .

Pozostałe zakłady produkcyjne EvoBus [edytuj | эдитуй код]

Oprócz zakładu w Neu-Ulm, gdzie powstaje większość autobusów marki Setra, produkcja pojazdów jest zintegrowana z pozostałymi zakładami produkcyjnymi w ramach grupy (Holcyzovie) (Остров) — w Mann .W zakładach tych powstają m.in. podzespoły do ​​autobusów marki Setra, a w tureckim zakładzie przedsiębiorstwa ponadto następuje montaż autobusów MultiClass business ^{[2] [9]} .

Marka Setra jest od lat 90. XX w. Popularna na polskim rynku autobusów, zarówno nowych, jak i używanych ^[11] . На рынке новых автокаров с Польшей марки Setra w 2018 r. uplasowały się na 2. miejscu, tuż za marką Mercedes-Benz, a wyprzedzając takich producentów jak

определение setra и синонимы setra (немецкий)

Setra ist eine Omnibus-Marke der Daimler-Töchter EvoBus und Daimler Buses North America.Die Kässbohrer Fahrzeugwerke bauten в Ulm Busse unter dem Markennamen Kässbohrer Setra , bis das Unternehmen в wirtschaftliche Schwierigkeiten geriet und die Omnibussparte im Jahr 1995 an Daimler-Benz verkaufen musste. Der Name Setra leitet sich von dem Wort „ se lbst tra gend “ ab.

Geschichte

Kässbohrer Setra S 11 (1958)

Einen der ersten Omnibusse mit einer selbst tragenden (SETRA) in sich stabilen und hinreichend verwindungssteifen Karosserie entwickelte Otto Kässbohrer im Jahre 1951.Bei dieser Bauweise konnte auf einen Grundrahmen als Lkwoder Pkw- Gestell verzichtet werden. Während bis zu diesem Zeitpunkt andere Konstrukteure von Bussen mit selbsttragender Bauweise noch nicht den Durchbruch geschafft hatten, wurde der Setra S 8 von Kässbohrer zum Wegbereiter dieser spruktionsweiseärförene den Grusen.

In den 1950er Jahren exportierte Kässbohrer 200 Setra-Busse mit der Bezeichnung Golden Eagle или Silver Eagle в США.Die Fahrzeuge hatten ein Ausstattungsniveau, das in Europa damals noch unüblich war.

Kässbohrer Setra S 110 H (1972)

Die erste Baureihe S 8 bis S 15 wurde bis 1967 gebaut. Es folgte 1967 die Baureihe 100 mit einem deutlich kantigeren Äußeren, von der die Modelle S 80 bis S 150 (und разнообразный weitere, darunter z.B. auch SG 180 als Gelenkbus) auf den Markt kamen; die erste bzw. ersten beiden Ziffern geben jeweils die Anzahl der Sitzreihen an. Zum Start hatten die Fahrzeuge einzeln aufgehängte Vorderräder (Doppelquerlenkerbauweise).Zudem gab es ab 1973 vorne Scheibenbremsen in der Serie, aber optional noch Trommelbremsen. Die Baureihe 100 ist, wie ihre Vorgänger, mit Henschel-Motoren ausgestattet.

1972 kam ein wegweisender Typ auf den Markt, der S 200. Er hatte einen Mercedes-Motor mit 235 kW Leistung. Ausstattungen mit WC, Küche und Klimaanlage waren möglich. Mit diesem Fahrzeug brachte Kässbohrer die bis heute Setra-übliche Raumlüftung auf den Markt. Diese Nutzt die natürlichen Druckverteilungen, die sich um einen fahrenden Bus ergeben.Oberhalb der Seitenfenster tritt die Frischluft ein. In der Höhe der Fahrertür und der vorderen Einstiegstür herrscht eine Unterdruckzone. Genau dort entweicht die Luft wieder aus dem Fahrzeug. Dadurch ergibt sich ein huge hoher Luftdurchsatz, ohne dass es den Fahrgästen zieht.

Kässbohrer Setra S 215 HD (1981)

Ab 1976 wurde die Baureihe 200 produziert. Sie istwas runder als die Baureihe 100 und hat eine ungeteilte Windschutzscheibe. Bei der Markteinführung gab es die zwei Baumuster Hochboden- und Hochdeckerbusse in den Ausführungen S 211 H, S 212 H, S 213 H и S 215 H sowie S 213 HD и S 215 HD.Die Hochbodenfahrzeuge waren damals mit Vorder- und Hecktüre, die Hochdecker mit Vorder- und Mitteltüre ausgestattet. Später gab es beide Versionen mit Vordertüre und wahlweise mit Mittel- oder Hecktüre. Später kamen noch sogenannte Superhochdecker hinzu, die noch höher sind als der gewöhnliche Hochdecker und so einen sehr großen Stauraum bieten. Diese Superhochdecker haben den Namensanhang HDH или HDS und sind Dreiachser. Der kleinste aus dieser Baureihe ist der S 208 HM, der größte der Doppeldecker S 228 DT.Kässbohrer führte als erster Nutzfahrzeughersteller 1984 serienmäßig ABS ein. Einige Zeit konnte man den Setra auch noch ohne ABS bekommen, Kässbohrer formulierte es so: «… auf Wunsch gegen Minderpreis.» Die Baureihe 200 ist die variantenreichste Setra-Baureihe bisher. Der S215 HD wurde zu dem typischsten SETRA der ganzen Baureihe 200. Dieser Fahrzeugtyp war auch die Messlatte аллер и Reisebusse auf dem europäischen Markt. Angetrieben werden die 200er meistens mit Mercedes-Motoren (V6, V8 and V10 anfangs ohne und später mit Abgasturbolader), daneben gab es später die Möglichkeit, MAN-Motoren zu ordern.Mit der Baureihe 200 gab es auch wieder Fahrzeugvarianten für den US-amerikanischen Markt, leicht erkennbar an der geteilten Windschutzscheibe. Diese wurden mit Detroit-Diesel Motoren und Allison-Automatikgetrieben ausgestattet. Von der Baureihe 200 abgeleitet wurde der S 215 NR, der erste Niederflur-Überlandbus. Heute ist diese Bauweise allgemein unter dem Begriff «Low-Entry» bekannt (niedriger Einstieg, aber im Heck konventionell gebaut).

Ein weiterer außergewöhnlicher Typ ist der S 216 HDS, ein Superhochdecker mit Unterflurcockpit.Wegen der geringen Stückzahlen wurde dieser Typ nur geringfügig modifiziert auch noch als S 316 HDS angeboten, als ansonsten schon die neue Baureihe 300 verkauft wurde. Der S 216 HDS hatte einen ungewöhnlichen Vorläufer, den SG 221 HDS. Dieser Superhochdecker-Gelenkbus, шляпа «Wespentaille» zwischen Vorderwagen und Nachläufer, blieb jedoch ein Einzelstück.

(Kässbohrer) Setra S 315 HD

Ab 1991 wurde die Baureihe 300 entwickelt. Die typischen Außenspiegel der Baureihe 300 waren ein sehr gut durchdachtes Überwachungsmerkmal: außer unmittelbar hinter dem Bus war alles im Blick der Fahrers, auch der tote Winkel vor der vorderen Stoßstange.Stadtbusse werden seit dem Zusammenschluss mit Mercedes-Benz nicht mehr produziert, da Setra das Segment der Überland- und Reisebusse zugewiesen wurde. Auch im Überlandbereich setzte sich die Niederflurtechnik (Typbezeichnungen nun mit NF) immer mehr durch.

Setra Topclass 400 Facelift an der Nase sichtbar

Die ersten Busse der aktuellen Baureihe 400 kamen 2001 auf den Markt. Sie sind nunmehr in die Produktreihen MultiClass (Überlandbusse), ComfortClass (Reisebusse) и TopClass (предлагает удобные Reisebusse, einschließlich dem Doppeldeckerbus S 431 DT).Die TopClass 400 erhielt 2007 eine Überarbeitung.

2012 wurden die Reisebusse der Comfort Class 500 vorgestellt (S 515 HD, S 516 HD, S 517 HD). Gegenüber ihren Vorgängern wurden die Karosserien geringfügig verlängert und aerodynamisch optimiert sowie für die ab 2017 geltende Norm ECE R66 / 01 berechnet, die Scheinwerfer und Scheibenwischer wurden neu entwickelt. ^[1]

Продукция

Früheres Setra-Logo

Das gesamte Spektrum an Omnibussen der Marke Setra, vom Überlandbus bis zum luxuriösen Reisebus, wird heute в Neu-Ulm produziert.Die Karosserien und Fahrwerke werden im EvoBus-Werk Mannheim hergestellt, mit dem Zug nach Neu-Ulm transportiert und dort montiert, lakiert und fertiggestellt. Das Werk Neu-Ulm nahm 1992 den Betrieb auf. Seit 2006 sind dort auch die Produktionstätigkeiten angesiedelt, die zuvor в Ulm stattfanden. Im Ulmer Stammhaus an der Kässbohrerstraße sind heute nur noch Teile der Verwaltung ansässig.

Neben Setra gehört auch die Omnibussparte von Mercedes-Benz zu EvoBus, einer hundertprozentigen Tochter des Daimler-Konzerns.Die Modellreihen Integro и Travego der Marke Mercedes-Benz sind Schwesterprodukte, умереть в Fahrwerk und Antrieb eine Vielzahl gleicher Komponenten verwenden und ebenfalls в Ной-Ульм. Die seit 2004 an das US-amerikanische Unternehmen Academy Bus ausgelieferten S 417 tragen zusätzlich zum Setra-Logo auch den Mercedes-Stern.

Typenbezeichnung

Anhand der Typenbezeichnung ist die maximale Anzahl der Sitzreihen erkennbar. Bei der ersten Setra-Baureihe stand die Zahl der Sitzreihen allein.Bei der zweiten Baureihe (Baureihe 100) wurde eine 0 oder 5 angehängt, bei den folgenden Baureihen (Baureihen 200, 300 и 400) jeweils eine Ziffer vorangestellt. Пример: S 8 (= 8 Sitzreihen), S 140 (= 14 Sitzreihen), S 215 (= 15 Sitzreihen), S 417 (= 17 Sitzreihen) или S 319 UL (= 19 Sitzreihen). Durch Komforteinbauten oder eine bestimmte Sterne-Klassifizierung vermindern sich die Sitzreihen; die Typenbezeichnung bleibt aber erhalten. Ab der Baureihe 200 gaben Zusätze nach der Zahl die Ausstattung an: aktuell (Baureihe 400) sind dies HD für Hochdecker, HDH für Hochdecker hoch, DT für Doppelstock-Touristikbus, GT für Reisemebus (Grand Touris) für Niederflurbus.Früher wurden außerdem H für Hochbodenbauweise (keine Radkästen im Fahrgastraum), HDS für Superhochdecker, SL für Stadtlinienbusse und NR (Niederflur Rational) für die ersten Überland-Niederflurbusse (200). Nur wenige Typen erhielten abweichende Bezeichnungen, beispielsweise der S 250 Special (ein modifizierter S 215 HD, der auch nach Vorstellung der Baureihe 300 als Einsteigermodell weiter angeboten wurde) и дер S 300 NC (ein modifizierter.

Die verschiedenen Modelle der 200er-Reihe trugen zu den Typbezeichnungen noch Namenszusätze, wobei zunächst die Bezeichnung «International» (mit Zusatzbuchstaben I in der Typbezeichnung) für Reise- und Kombibusse Mitreinung. Für den Linienverkehr gab es die Bezeichnungen «Communal» и «Regional», für Reise-Kombimodelle die Bezeichnung «Rational». Das kurzzeitig angebotene Clubbusmodell auf Basis des S 210H trug abweichend den Namenszusatz «Real».Klimatisierte Hochdeckerbusse wurden standardmäßig «Optimal», на Superhochdecker S 216 HDS «Royal» и на Doppelstockbus S 228 DT «Imperial» genannt. Die Exportversion des 215 HDH für den US-Markt (daran wurde später das HDH-Modell für den hiesigen Markt angelehnt) будет как «Transcontinental» bezeichnet. Teilweise hielten sich diese Bezeichnungen noch bei Einführung der 300er-Reihe, wie für den S 328 DT, spätestens mit Einführung der 400er-Reihe wurden diese Namenszusätze mit der Aufteilgebenass в „Multi-“, „TopClient“, „TopCloud“, „TopClient“, „TopCloud“, „TopCloud.

Aktuelle Modelle (Германия)

МультиКласс

S 415 NF, S 416 NF

S 412 UL, S 415 UL, S 416 UL, S 417 UL, S 419 UL

Hochboden-Überlandbusse (ab 2009/2010) S 415 H S 416 H

Комфорт-класс

S 415 GT, S 416 GT, S 415 GT-HD, S 416 GT-HD / 2, S 416 GT-HD, S 417 GT-HD, S 419 GT-HD

Высший класс

S 411 HD, S 415 HD, S 415 HDH, S 416 HDH, S 417 HDH, S 431 DT (Доппельшток)

Baureihenchronik

Галерея

• Setra S8, Baujahr 1954, 100 л.с.

• Setra S9, Baujahr 1960, 125 PS

• Setra S80, Baujahr 1974, 145 PS

• 3. Поколение:
  Überland-Gelenkbus
  SG 221 UL

• 4.Поколение:
  Überlandbus
  S 315 UL

• 5. Поколение:
  Doppelstock-Touristikbus S 431 DT

Literatur

• Дитер Мутард, Стефан Лёффлер: Сетра. Omnibusse seit 1951. Motorbuch-Verlag, Stuttgart 2001.

Ссылки

Einzelnachweise

1. ↑ Weltpremiere der neuen Setra Reisebusse, ATZ Online, 10.07.2012

определение набора и синонимов набора (всех)

Setra ist eine Omnibus-Marke der Daimler-Töchter EvoBus und Daimler Buses North America.Die Kässbohrer Fahrzeugwerke bauten в Ulm Busse unter dem Markennamen Kässbohrer Setra , bis das Unternehmen в wirtschaftliche Schwierigkeiten geriet und die Omnibussparte im Jahr 1995 an Daimler-Benz verkaufen musste. Der Name Setra leitet sich von dem Wort „ se lbst tra gend “ ab.

Geschichte

Kässbohrer Setra S 11 (1958)

Einen der ersten Omnibusse mit einer selbst tragenden (SETRA) in sich stabilen und hinreichend verwindungssteifen Karosserie entwickelte Otto Kässbohrer im Jahre 1951.Bei dieser Bauweise konnte auf einen Grundrahmen als Lkwoder Pkw- Gestell verzichtet werden. Während bis zu diesem Zeitpunkt andere Konstrukteure von Bussen mit selbsttragender Bauweise noch nicht den Durchbruch geschafft hatten, wurde der Setra S 8 von Kässbohrer zum Wegbereiter dieser spruktionsweiseärförene den Grusen.

In den 1950er Jahren exportierte Kässbohrer 200 Setra-Busse mit der Bezeichnung Golden Eagle или Silver Eagle в США.Die Fahrzeuge hatten ein Ausstattungsniveau, das in Europa damals noch unüblich war.

Kässbohrer Setra S 110 H (1972)

Die erste Baureihe S 8 bis S 15 wurde bis 1967 gebaut. Es folgte 1967 die Baureihe 100 mit einem deutlich kantigeren Äußeren, von der die Modelle S 80 bis S 150 (und разнообразный weitere, darunter z.B. auch SG 180 als Gelenkbus) auf den Markt kamen; die erste bzw. ersten beiden Ziffern geben jeweils die Anzahl der Sitzreihen an. Zum Start hatten die Fahrzeuge einzeln aufgehängte Vorderräder (Doppelquerlenkerbauweise).Zudem gab es ab 1973 vorne Scheibenbremsen in der Serie, aber optional noch Trommelbremsen. Die Baureihe 100 ist, wie ihre Vorgänger, mit Henschel-Motoren ausgestattet.

1972 kam ein wegweisender Typ auf den Markt, der S 200. Er hatte einen Mercedes-Motor mit 235 kW Leistung. Ausstattungen mit WC, Küche und Klimaanlage waren möglich. Mit diesem Fahrzeug brachte Kässbohrer die bis heute Setra-übliche Raumlüftung auf den Markt. Diese Nutzt die natürlichen Druckverteilungen, die sich um einen fahrenden Bus ergeben.Oberhalb der Seitenfenster tritt die Frischluft ein. In der Höhe der Fahrertür und der vorderen Einstiegstür herrscht eine Unterdruckzone. Genau dort entweicht die Luft wieder aus dem Fahrzeug. Dadurch ergibt sich ein huge hoher Luftdurchsatz, ohne dass es den Fahrgästen zieht.

Kässbohrer Setra S 215 HD (1981)

Ab 1976 wurde die Baureihe 200 produziert. Sie istwas runder als die Baureihe 100 und hat eine ungeteilte Windschutzscheibe. Bei der Markteinführung gab es die zwei Baumuster Hochboden- und Hochdeckerbusse in den Ausführungen S 211 H, S 212 H, S 213 H и S 215 H sowie S 213 HD и S 215 HD.Die Hochbodenfahrzeuge waren damals mit Vorder- und Hecktüre, die Hochdecker mit Vorder- und Mitteltüre ausgestattet. Später gab es beide Versionen mit Vordertüre und wahlweise mit Mittel- oder Hecktüre. Später kamen noch sogenannte Superhochdecker hinzu, die noch höher sind als der gewöhnliche Hochdecker und so einen sehr großen Stauraum bieten. Diese Superhochdecker haben den Namensanhang HDH или HDS und sind Dreiachser. Der kleinste aus dieser Baureihe ist der S 208 HM, der größte der Doppeldecker S 228 DT.Kässbohrer führte als erster Nutzfahrzeughersteller 1984 serienmäßig ABS ein. Einige Zeit konnte man den Setra auch noch ohne ABS bekommen, Kässbohrer formulierte es so: «… auf Wunsch gegen Minderpreis.» Die Baureihe 200 ist die variantenreichste Setra-Baureihe bisher. Der S215 HD wurde zu dem typischsten SETRA der ganzen Baureihe 200. Dieser Fahrzeugtyp war auch die Messlatte аллер и Reisebusse auf dem europäischen Markt. Angetrieben werden die 200er meistens mit Mercedes-Motoren (V6, V8 and V10 anfangs ohne und später mit Abgasturbolader), daneben gab es später die Möglichkeit, MAN-Motoren zu ordern.Mit der Baureihe 200 gab es auch wieder Fahrzeugvarianten für den US-amerikanischen Markt, leicht erkennbar an der geteilten Windschutzscheibe. Diese wurden mit Detroit-Diesel Motoren und Allison-Automatikgetrieben ausgestattet. Von der Baureihe 200 abgeleitet wurde der S 215 NR, der erste Niederflur-Überlandbus. Heute ist diese Bauweise allgemein unter dem Begriff «Low-Entry» bekannt (niedriger Einstieg, aber im Heck konventionell gebaut).

Ein weiterer außergewöhnlicher Typ ist der S 216 HDS, ein Superhochdecker mit Unterflurcockpit.Wegen der geringen Stückzahlen wurde dieser Typ nur geringfügig modifiziert auch noch als S 316 HDS angeboten, als ansonsten schon die neue Baureihe 300 verkauft wurde. Der S 216 HDS hatte einen ungewöhnlichen Vorläufer, den SG 221 HDS. Dieser Superhochdecker-Gelenkbus, шляпа «Wespentaille» zwischen Vorderwagen und Nachläufer, blieb jedoch ein Einzelstück.

(Kässbohrer) Setra S 315 HD

Ab 1991 wurde die Baureihe 300 entwickelt. Die typischen Außenspiegel der Baureihe 300 waren ein sehr gut durchdachtes Überwachungsmerkmal: außer unmittelbar hinter dem Bus war alles im Blick der Fahrers, auch der tote Winkel vor der vorderen Stoßstange.Stadtbusse werden seit dem Zusammenschluss mit Mercedes-Benz nicht mehr produziert, da Setra das Segment der Überland- und Reisebusse zugewiesen wurde. Auch im Überlandbereich setzte sich die Niederflurtechnik (Typbezeichnungen nun mit NF) immer mehr durch.

Setra Topclass 400 Facelift an der Nase sichtbar

Die ersten Busse der aktuellen Baureihe 400 kamen 2001 auf den Markt. Sie sind nunmehr in die Produktreihen MultiClass (Überlandbusse), ComfortClass (Reisebusse) и TopClass (предлагает удобные Reisebusse, einschließlich dem Doppeldeckerbus S 431 DT).Die TopClass 400 erhielt 2007 eine Überarbeitung.

2012 wurden die Reisebusse der Comfort Class 500 vorgestellt (S 515 HD, S 516 HD, S 517 HD). Gegenüber ihren Vorgängern wurden die Karosserien geringfügig verlängert und aerodynamisch optimiert sowie für die ab 2017 geltende Norm ECE R66 / 01 berechnet, die Scheinwerfer und Scheibenwischer wurden neu entwickelt. ^[1]

Продукция

Früheres Setra-Logo

Das gesamte Spektrum an Omnibussen der Marke Setra, vom Überlandbus bis zum luxuriösen Reisebus, wird heute в Neu-Ulm produziert.Die Karosserien und Fahrwerke werden im EvoBus-Werk Mannheim hergestellt, mit dem Zug nach Neu-Ulm transportiert und dort montiert, lakiert und fertiggestellt. Das Werk Neu-Ulm nahm 1992 den Betrieb auf. Seit 2006 sind dort auch die Produktionstätigkeiten angesiedelt, die zuvor в Ulm stattfanden. Im Ulmer Stammhaus an der Kässbohrerstraße sind heute nur noch Teile der Verwaltung ansässig.

Neben Setra gehört auch die Omnibussparte von Mercedes-Benz zu EvoBus, einer hundertprozentigen Tochter des Daimler-Konzerns.Die Modellreihen Integro и Travego der Marke Mercedes-Benz sind Schwesterprodukte, умереть в Fahrwerk und Antrieb eine Vielzahl gleicher Komponenten verwenden und ebenfalls в Ной-Ульм. Die seit 2004 an das US-amerikanische Unternehmen Academy Bus ausgelieferten S 417 tragen zusätzlich zum Setra-Logo auch den Mercedes-Stern.

Typenbezeichnung

Anhand der Typenbezeichnung ist die maximale Anzahl der Sitzreihen erkennbar. Bei der ersten Setra-Baureihe stand die Zahl der Sitzreihen allein.Bei der zweiten Baureihe (Baureihe 100) wurde eine 0 oder 5 angehängt, bei den folgenden Baureihen (Baureihen 200, 300 и 400) jeweils eine Ziffer vorangestellt. Пример: S 8 (= 8 Sitzreihen), S 140 (= 14 Sitzreihen), S 215 (= 15 Sitzreihen), S 417 (= 17 Sitzreihen) или S 319 UL (= 19 Sitzreihen). Durch Komforteinbauten oder eine bestimmte Sterne-Klassifizierung vermindern sich die Sitzreihen; die Typenbezeichnung bleibt aber erhalten. Ab der Baureihe 200 gaben Zusätze nach der Zahl die Ausstattung an: aktuell (Baureihe 400) sind dies HD für Hochdecker, HDH für Hochdecker hoch, DT für Doppelstock-Touristikbus, GT für Reisemebus (Grand Touris) für Niederflurbus.Früher wurden außerdem H für Hochbodenbauweise (keine Radkästen im Fahrgastraum), HDS für Superhochdecker, SL für Stadtlinienbusse und NR (Niederflur Rational) für die ersten Überland-Niederflurbusse (200). Nur wenige Typen erhielten abweichende Bezeichnungen, beispielsweise der S 250 Special (ein modifizierter S 215 HD, der auch nach Vorstellung der Baureihe 300 als Einsteigermodell weiter angeboten wurde) и дер S 300 NC (ein modifizierter.

Die verschiedenen Modelle der 200er-Reihe trugen zu den Typbezeichnungen noch Namenszusätze, wobei zunächst die Bezeichnung «International» (mit Zusatzbuchstaben I in der Typbezeichnung) für Reise- und Kombibusse Mitreinung. Für den Linienverkehr gab es die Bezeichnungen «Communal» и «Regional», für Reise-Kombimodelle die Bezeichnung «Rational». Das kurzzeitig angebotene Clubbusmodell auf Basis des S 210H trug abweichend den Namenszusatz «Real».Klimatisierte Hochdeckerbusse wurden standardmäßig «Optimal», на Superhochdecker S 216 HDS «Royal» и на Doppelstockbus S 228 DT «Imperial» genannt. Die Exportversion des 215 HDH für den US-Markt (daran wurde später das HDH-Modell für den hiesigen Markt angelehnt) будет как «Transcontinental» bezeichnet. Teilweise hielten sich diese Bezeichnungen noch bei Einführung der 300er-Reihe, wie für den S 328 DT, spätestens mit Einführung der 400er-Reihe wurden diese Namenszusätze mit der Aufteilgebenass в „Multi-“, „TopClient“, „TopCloud“, „TopClient“, „TopCloud“, „TopCloud.

Aktuelle Modelle (Германия)

МультиКласс

S 415 NF, S 416 NF

S 412 UL, S 415 UL, S 416 UL, S 417 UL, S 419 UL

Hochboden-Überlandbusse (ab 2009/2010) S 415 H S 416 H

Комфорт-класс

S 415 GT, S 416 GT, S 415 GT-HD, S 416 GT-HD / 2, S 416 GT-HD, S 417 GT-HD, S 419 GT-HD

Высший класс

S 411 HD, S 415 HD, S 415 HDH, S 416 HDH, S 417 HDH, S 431 DT (Доппельшток)

Baureihenchronik

Галерея

• Setra S8, Baujahr 1954, 100 л.с.

• Setra S9, Baujahr 1960, 125 PS

• Setra S80, Baujahr 1974, 145 PS

• 3. Поколение:
  Überland-Gelenkbus
  SG 221 UL

• 4.Поколение:
  Überlandbus
  S 315 UL

• 5. Поколение:
  Doppelstock-Touristikbus S 431 DT

Literatur

• Дитер Мутард, Стефан Лёффлер: Сетра. Omnibusse seit 1951. Motorbuch-Verlag, Stuttgart 2001.

Ссылки

Einzelnachweise

1. ↑ Weltpremiere der neuen Setra Reisebusse, ATZ Online, 10.07.2012

Setra: автобус Setra.com — Setra Bus

Seguridad y clasificacion

La página web no presenta contenido sospechoso. Puede ser utilizada por menores de edad y ser abierta en el lugar de trabajo.

Encontrará experience de usuarios, informaciones sobre fraude, reputación or malware así como informes generales sobre la experience de usuarios en: Setra-bus.com Evaluaciones

Содержание ключевых слов

Páginas web más populares e importantes

El contenido de la página web se encuentra distribuido en las páginas Setra, Belgie y Belgique, entre otras.En la tabla de abajo se muestran las 10 páginas más important en Setra-bus.com.

Техническая информация

Веб-сервер Setra-bus.com находится в режиме реального времени и работает с InTouch N.V .. Это веб-сервер, работающий с веб-страницами, в основном и полностью.

Веб-страницы сети Setra-bus.com, работающие на сервере Apache.Эта система управления контентом использует программное обеспечение TYPO3 . Все страницы HTML созданы с учетом нового стандарта HTML 5 . Дебидо-а-ля-ля-ля-ля-ля-ля-де-спецификационес для управления веб-краулерами, информация о веб-странице, которая представлена ​​на веб-сайтах.

Informaciones sobre el servidor de la página web